dinsdag 3 januari 2012

Onbekende held

Onbekende held

Misschien door de wind of misschien door de koude harde regen, maar ineens was je terug in mijn gedachten. Nu heb jij de gewoonte om door de jaren heen plotseling in mijn gedachte op te komen, soms pas na jaren.
Je naam weet ik niet meer en ik vraag mezelf af of ik die ooit geweten heb. Dat moet haast wel, want vanaf je eerste verschijning maakte je indruk bij de meisjes zowel als bij de jongens. Jou jaloers makende brommer was een opgevoerde kreidler met een verhoogd  stuur die moeiteloos de tachtig haalde. Alles aan jou deed denken aan Jim Morrison van de The Doors. Even mysterieus. Je haar was zelfs langer dan dat van mij, wat voor Zeeuwse begrippen in 1965 al heel lang was. ‘Onze’ meiden waren ineens minder onze meiden en een beetje meer jou meiden. Je deed het niet maar je had zonder problemen zo met een van hen het café kunnen verlaten. Je kon niet biljarten, niet kaarten en eigenlijk ook niet drinken. Je sprak niet veel en eigenlijk wisten we niet wat we met jou aan moesten. Hoe je bij de vriendenclub kwam weet ik niet meer, ineens was je er. De Rutger Houwer van twee dorpen verderop. Tot op die zondagmiddag, toen wij zaten te wachten en het bericht binnen kwam dat jij midden op de weg net buiten het dorp lag. Mijn Tomos was zoals altijd het laatst.

Adrie, de in uniform gehulde dienstplichtige vriend van ons dienstmeisje zat verkleumd boven aan de dijk, trillend op de treeplank van zijn 3ehands Opel-tje. Onderaan de dijk en op de splitsing lag jou samen gekreukelde Kreidler tussen glasscherven. Je bovenlichaam hing slap over het stuur met je bloedende wang op het roodgekleurde asfalt, je mond half open. Je arm raakte op bizarre wijze de onder je stuur doorgekrulde onderbeen. Als een gymnast die een voorwaarts vogelnestje demonstreerde lag je doodstil in de regen. Ik ben op weg naar s’Heerenhoek nog een keer langs je graf geweest wat gek genoeg tussen de overleden kinderen was geplaatst. Het zal nu onderhand wel geschud zijn. Toch beloof ik je op te zoeken als ik het enige boekenwinkeltje van Ovezande ga bezoeken. Want ik wil weten hoe je heet.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten