In de zomer van 2009 tekende ik een contract met een uitgever. Daarvoor was ik met mijn vrouw 'Vera' naar Limburg afgereisd en onze intrek genomen in hotel welke werd bestierd door een Europese man en Aziatische vrouw. Het eten was vet en de matrassen oud. Het gaf niet want ik zou de volgende dag mijn boek verkopen. Als een uitgever jou boek wil uitgeven en daar toch aanzienlijke risico’s voor wil lopen, dat heb je schijnbaar genoeg kwaliteit. Wat je vrouw vind en wat je vrienden vinden valt weg naast de mening van een uitgever. Daarna begon het lange wachten. Tot de lente 2010. Toen schreef de kersvers aangenomen redactrice dat zij mijn boek ging redacteuren. En zo geschiede. Een bevriende fotograaf maakte de foto voor de voor en achterflap en er kwam flaptekst.
Nu wacht ik op de eindredactie van de uitgever zelf. Er gloort licht aan de horizon.
Deze blog zal ik gebruiken en mijn belevenissen als schrijvend persoon te ventileren. Ook nieuwe verhalen uit de praktijk van mijn dagelijks bestaan vinden hier hun plaats.
Nu wacht ik op de eindredactie van de uitgever zelf. Er gloort licht aan de horizon.
Mijn boek komt er aan en draagt de titel:
De teloorgang van Jacob
Deze blog zal ik gebruiken en mijn belevenissen als schrijvend persoon te ventileren. Ook nieuwe verhalen uit de praktijk van mijn dagelijks bestaan vinden hier hun plaats.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten